Craftvakantie

Toen het einde van de examens naderde en ik manieren moest vinden om mijzelf nog twee weken aan mijn boeken te kluisteren begon ik met het opstellen van een klein schattig lijstje met alle dingen die ik in de 9 miezerige vakantiedaagjes waar ik zo naar uitkeek, zou gaan uitvoeren. Aan enthousiasme was er alvast geen gebrek, want mijn klein schattig lijstje werden uiteindelijk 4 pagina’s in mijn ideeën schrift. Op 9 dagen (waarvan een aantal dagen al wegvielen wegens sociale verplichtingen) zou ik die lijst natuurlijk nooit kunnen afwerken, dus ‘t de guidline voor wat ik de volgende weken allemaal ga proberen beginnen en afwerken.

Het eerste project waar ik mijn tanden in zette, waren de zeteltjes die ik van mijn oma adopteerde voorzien van een nieuwe hoes. Op zich scheelde er eigenlijk niets aan de huidige hoes, maar dat fluweel is niet onmiddellijk het zachtste fluweel dat mijn billen ooit gevoeld hebben en met de zomer in aantocht, zag ik dat toch niet helemaal meer zitten. Bovendien stonden blauwe zeteltjes nu niet meteen op hun plaats in een verder groen/witte living. Zetelhoezen dus. De Ikea werd bezocht, er was teleurstelling (de groen gestreepte stof die ik eigenlijk wou was er natuurlijk niet) en er werd voor een alternatief gegaan. Zwart katoen met hier en daar een grote felle print in accentkleuren die elders wel in de living te vinden zijn. Voor mij mocht het een stuk drukker van print, maar het Vriendje vindt drukke prints maar niets, vandaar de tussenoplossing.

Om heel eerlijk te zijn, ben ik eigenlijk niet echt tevreden. De hoes van het rechtopstaande kussen is te groot en hangt daar maar wat en ik vind dat niet schoon. Helaas zijn het enveloppehoezen en de kussens gingen er nu al afschuwelijk moeilijk in, dus verkleinen is geen optie. We gaan die gewoon verder opvullen, ‘t is dus nen “to be continued“. Mijzelf kennende ga ik op een goeie dag in de Ikea wel de streepjes stof vinden en ga ik daar 4m van naar huis slepen om opnieuw te herbeginnen. En dan ga ik het allemaal veel schoner vinden, want zo zit het tenslotte in mijnen kop (en dan ga ik pas kunnen beslissen of die zetels nu mogen blijven zoals ze zijn van kleur of ik ze met witte lak ga moderniseren).

Genoeg geleuterd over zetels die niet meer stekken aan mijn billen, er zijn nog andere dingen geproduceerd ook! Aanschouwt, mijn prachtige placemats gemaakt ter bescherming van een andere stuk dat ik geadopteerd heb van mijn oma, een prachtige eiken tafel. ‘t Zelfde geldt voor de stoeltjes (allez die zijn eigenlijk van de grootoveroma, maar die is dood, dus ‘k moet dat eigenlijk niet vermelden :p). Ja, ‘k gaan die stoelen zo laten met die afgebladerde verf, dat is charmant!

Dankzij deze post is het ook idioot duidelijk aan het worden dat mijn living vol meubels staat die opvallend hard niet bij elkaar passen. Gecombineerd met mijn voorliefde voor felle prints in de accessoires zit er echt niet veel samenhang in. Misschien moet ik dat ook eens op mijn lijstje zetten, dat ik ietske meer harmonie in mijn meubels moet steken, alles wit lakken is gewoon de meest voor de hand liggende oplossing! (tenzij al dat hout gewoon een paar schakeringen lichter kan zonder alles te moeten lakken)

Tenslotte is er ook nog nen schort! Gemaakt van een schortje dat ik al eens eerder had gemaakt (maar dat alleen uit een onderste deel bestond). ‘k Heb dat schortje een beetje ontmanteld, van de oorspronkelijk erg brede band maakte ik een band die maar half zo breed meer was. Van de andere helft maakte ik de linten voor de schort in mijn nek te kunnen knopen. Het bovenste deel en het zakje zijn er nieuw bijgekomen, zodat mijn GSM nu altijd binnen handbereik is als ik aan het prutsen ben en zodat ik mijn vuile verfhanden niet meer aan mijn trui kan afvegen. Mijn mama gaat erg content zijn. 🙂