[Wijvenweek] Tijd voor wat kleine kantjes op de tafel te leggen

Wijvenweek, dat is ook een beetje een confrontatie met uzelf. Onderwerp van de dag is guilty pleasures & kleine kantjes en dat leverde al meerdere zuchten en gestaar naar mijn toetsenbord & leeg-blogpost scherm op. Niet dat ik van plan ben om heel de week te zagen over hoe moeilijk die wijvenonderwerpen voor mij wel niet zijn, der doen ook venten mee aan deze wijvenweek en als zij dat kunnen, kan ik dat beter ook!

Klein kantje 01: Ik ben een kleine zaag

Klein kantje 02: Ik ben een enorme uitsteller. Dat is niets nieuws voor de mensen die af en toe mijn blog lezen, ik merk dat vaak genoeg op, maar ik doe er niet veel aan. Ik kreeg een paar weken terug een Versatile Blogger EN een Liebster Award van Rakketak. En ik deed daar nog altijd niets mee. Schande! Ge moogt u dus aan nog een lijstje verwachten deze middag, dat is een belofte.

Klein kantje 03: Ik ben echt slecht in mij aan beloftes houden. De oplossing is zo weinig mogelijk te beloven, heel erg ruime deadlines te nemen of toch te beloven als het echt niet anders kan.

Klein kantje 04: Ik kan ENORM slecht tegen kritiek. Ik weet dat. Ik kan wel tegen mijn zelfkritiek, maar van andere mensen pik ik dat dus niet. Er zijn twee mogelijkheden wanneer iemand mij bekritiseert:

• optie 1: u kent mij en ik ken u op een tamelijk persoonlijk niveau. Kritiek wordt geleverd en ik wordt pissed. Weinig aangename discussie volgt.

• optie 2: u kent mij amper en ik ken u amper (‘k zeg maar iets, ne prof bijvoorbeeld of nen assistent) en kritiek wordt geleverd. Ik ga daar een beetje stom zitten kijken, hard aan het proberen om te luisteren, de geleverde kritiek op te nemen op een volwassen manier en vooral niet te beginnen bleiten. Ik weet niet of ik echt zou beginnen bleiten, maar ‘k heb toch altijd dat gevoel. Heel irritant en tamelijk belachelijk en ook een beetje een probleem. Als er iemand tips heeft om met kritiek om te gaan: post ze/tweet ze/of mail ze naar mij, ik heb ze nodig om de rest van mijn leven te overleven zonder huilsessies bij mijn toekomstige bazen….

Klein kantje 05: ‘k ben koppig.. maar ook onzeker. Dat resulteert in gesprekken met het vriendje in de aard van: “We moeten schrijven over ons kleine kantjes. Ik ben koppig! Toch? Lief, ik ben koppig hé?”

Guilty Pleasure 01: Als ik een fantasy boek opensla, dan moet dat uit. Liefst gisteren. ‘t is onmogelijk om een boek terug toe te doen eens ik er in begonnen ben. Af en toe voel ik mij dan eens schuldig, omdat ik geen Echte Literatuur lees.

Guilty Pleasure 02: Manga’s veroorzaken een gelijkaardige reactie bij mij. Ik begin te lezen, voor ik het weet is de avond (en mijn dag in de examenperiode meestal) voorbij en heb ik nog altijd 300 chapters te gaan. Tegen manga’s kan ik niet winnen, ze zijn met te veel, ze zijn te verslavend, ze staan allemaal online en ik kan ze niet neerleggen wegklikken. En dus vermijd ik ze, tot ik halfjaarlijks beslis om een paar dagen van mijn leven weg te klikken…

Guilty Pleasure 03: Een heet bad + veel schuim + een Kindle. Ooit ga ik echt eens overdrijven en ga ik geurkaarsen aansteken en een tas warme chocomelk meenemen en wie weet ook bruisballen of badzout of iets anders dat ik nooit gebruik tijdens een normaal bad.

Guilty Pleasure 04: PAPIER! En schriftjes en schetsboeken en notepads en Post-Its en… Ik hou van het gevoel, de geur en het aanzicht van lege blaadjes verschhhh papier!

Guilty Pleasure 05: Tekenfilms en kostuumdrama’s. O.M.G! Ik kan daar hele avonden naar kijken en opnieuw en opnieuw dezelfde films & series! Aaah films ♥

Voor de rest niet veel guilty pleasures, want ik voel mij zelden guilty en nog genoeg kleine kantjes om nog een volledige blogpost mee te vullen, maar dat is voor de volgende Wijvenweek. 🙂