Op de dag dat je luidop uw dromen moogt uitschrijven, moet bijna, deed ik het net niet. Te drukke dag en te slechte planner. En last minute beslissen dat je dat niet gewoon wilt typen, maar per se iets creatiefs moet gaan doen.
Vroeger, heel vroeger, wou ik paleontoloog worden. Ik denk dat ik het woord amper kon uitspreken op dat moment. Ik verzamelde fossielen, las idioot veel over dino’s en schreef een paleontologe in een Brussels museum aan. En kreeg als antwoord dat het een job zonder toekomst was (ironie!). Mijn interesse verschoof toen naar levende beestjes en tegen dat we in het zesde een afstudeerkeuze moesten maken, ging het in mijn hoofd tussen mode en diergeneeskunde, maar niet echt, want ik heb nooit ingangsexamens mode meegedaan.
Diergeneeskunde dus, na twee jaar dat ook opgeborgen, want ik ben duidelijk geen goede student. Communicatiewetenschappen dan maar, aangezien dat nog interessant klonk + er zat een link naar journalistiek aan en god weet wat ik op dat moment nog allemaal dacht.
Ondertussen wel de hele tijd blijven prutsen, steeds meer eigenlijk, dingen maken, dingen verzinnen, vol afgunst kijken naar zij die wel een creatieve richting insloegen. En ik weet wel dat ik te veel kijk en te weinig doe, maar dat wil niet zeggen dat ik niet mag dromen, toch?
5 Comments
[…] Plutomeisje […]
Ik heb ook nog heel eventjes communicatiewetenschappen overwogen. Maar het is dan toch maar taal- en letterkunde geworden. Niet echt spijt van die keuze, maar toch: keuzes maken kan echt lastig zijn.
Wat je dromen betreft: ik lees hier nog niet lang, maar je hebt toch een webwinkeltje via dawanda?
‘k heb inderdaad een webwinkeltje op Dawanda, maar ik ben daar niet actief met bezig en dat is eigenlijk wat ik bedoel met een webwinkeltje hebben: eentje waarvoor ik iedere dag een paar uurtjes werk en regelmatig nieuwe dingen verzin, vandaar dat ik dat niet meetel als verwezenlijkte droom. 😛
Gewoon nieuwsgierigheid, waarom ben je niets creatiefs gaan studeren?
Hehe, goeie vraag. ‘k Heb mij dat ondertussen al veel afgevraagd, maar ik denk dat ik dat gewoon nooit als een serieuze optie gezien heb, misschien omdat ik niet uit een creatieve familie kom? Misschien omdat ik nooit dacht dat ik goed genoeg was voor daar echt iets met te doen. En misschien had ik gewoon 4 jaar nodig om tot de conclusie te komen dat ik mijn creatieve kant niet kan ontkennen. 😛
Ondertussen tel ik af naar eind januari, naar mijn (hopelijk) laatste examens als communicatie-student en dan kan ik (ook hopelijk) vooruitblikken naar mijn toekomst als grafisch design student. Nog veel hopelijks, maar we raken er wel. 🙂